Tης λήθης
και του γνωστού
του ενστίκτου | του κουρνιαχτού των λαμπερών |
των αναμνήσεων | χρωμάτων, |
των τεσσάρων καντουνιών | του κάλπικου παρά, |
των θεμελιών μας, | του καρότου στην άκρα του καλαμιού |
της ζωής πριν τη ζωή | τση πλαστής ανάγκης τση ψυχάρας να κάψει τα φτερά τση. |